تاریخچه لاستیک

 اگر شما به طیف گسترده ای از محصولات لاستیکی با کیفیت بالا ،نیاز دارید به محصولات شرکت سپید صنعت مراجعه کنید. در این مقاله قصدداریم تاریخچه لاستیک را برای شما بیان کنیم.

بیش از 1000 سال است که انسانها از طبیعت بادوام لاستیک برای تولید محصولات بهره می برند. اگرچه اشکال اولیه لاستیک از منابع طبیعی تهیه می شد ، اما با افزایش تقاضا برای این ماده ، دانشمندان لاستیک مصنوعی یا مصنوعی را در آزمایشگاه هایی تولید کردند که از مواد طبیعی تقلید می کنند. این روزها بیشترین تولید لاستیک از نوع مصنوعی است.

لاستیک طبیعی : لاستیک طبیعی با استخراج شیره مایع ، به نام لاتکس ، از انواع خاصی از درخت ساخته می شود. بیش از 2500 نوع درخت وجود دارد که این شیره را تولید می کند (از جمله گیاهانی مانند قاصدک) ، اما اکثریت از لاتکس برای تولید لاستیک از درخت Hevea brasiliensis یا درخت لاستیکی استفاده میکنند. این درختان بومی آمریکای جنوبی هستند اما امروزه به طور معمول در جنوب شرقی آسیا یافت می شوند.با ایجاد برش در پوست و جمع آوری شیره   ، لاتکس از درختان جمع می شود. این فرآیند ضربه زدن نامیده می شود. به منظور جلوگیری از جامد شدن شیره ، آمونیاک اضافه می شود. سپس ، در فرآیندی به نام انعقاد اسید برای استخراج لاستیک به مخلوط اضافه می شود . این کار می تواند حدود 12 ساعت طول بکشد. سپس این مخلوط از طریق غلتک ها عبور داده می شود تا آب اضافی آن گرفته شود. بعد از اتمام این کار ، لایه های لاستیک را روی قفسه های دخانیات آویزان می کنند یا می گذارند تا در هوا خشک شود. چند روز بعد ، آنها را به صورت بسته های آماده برای پردازش جمع می کنند.

تاریخچه لاستیک

لاستیک مصنوعی : زمانی بود که منابع طبیعی لاستیک در طول جنگ جهانی اول کمیاب شد که دانشمندان آلمانی لاستیک مصنوعی تولید کردند. اگرچه این اشکال اولیه لاستیک از نظر کیفیت نسبت به لاستیک طبیعی پایین تر بود ، اما با توسعه تحقیقات ، لاستیک مصنوعی بهبود یافت. امروزه لاستیک مصنوعی به اندازه لاستیک طبیعی محکم و قابل اعتماد است. لاستیک مصنوعی از آنجا که با اتصال مولکول های پلیمر بهم در آزمایشگاه ساخته می شود ، از لاستیک طبیعی متفاوت است.

تاریخچه لاستیک

لاستیک طبیعی و مصنوعی نیاز به انجام یک سری فرآیندها دارند تا آن را به یک محصول قابل استفاده تبدیل کنند. این مراحل را می توان با توجه به استفاده مورد نظر از محصول نهایی ، کمی تنظیم کرد. در مرحله اول ، مواد شیمیایی به لاستیک اضافه می شود تا آن را پایدار کند.  در صورت سرد شدن یا چسبندگی لاستیک ، لاستیک شکننده می شود. به طور معمول ، یک پرکننده سیاه کربن به مخلوط لاستیک اضافه می شود ، تا مقاومت و دوام آن را بهبود بخشد. سپس لاستیک قبل از شکل گرفتن ، با دقت مخلوط شده و اجازه می یابد تا خنک شود. با فشار دادن آن به داخل غلتک ها  یا فشردن آن از سوراخ ها برای ایجاد لوله های توخالی ، معروف به اکستروژن ، می تواند شکل بگیرد.

 برای اینکه لاستیک محکم و با دوام باشد ، سرانجام از یک مرحله عملیات حرارتی معروف به آتش فشانی عبور می کند. این جایی است که لاستیک پخته می شود (غالباً با گوگرد) برای ایجاد پیوندهای اضافی یا پیوندهای عرضی بین مولکول های لاستیک ، بنابراین به راحتی از بین نمی روند. چارلز گودیر به طور تصادفی این روند را کشف کرد ، هنگامی که مقداری لاستیک بر روی اجاق گاز داغ انداخت و متوجه شد که چگونه گرما باعث سختی و دوام بیشتر لاستیک می شود. پس از جوشاندن ، هرگونه نقصی از لاستیک برداشته می شود و سپس به شکل محصول نهایی در می آید یا قالب می گیرد.لاستیک امروزه به عنوان یکی از مهمترین اختراعات ،  از استفاده همه کاره برخوردار است.