مواد اولیه لاستیک سازی

لاستیک طبیعی از شیره درختان بدست می آید.فرآیند تولید لاستیک طبیعی، شامل ایجاد یک برش عمیق در پوست درخت هیوا برای جمع آوری لاتکس داخل آن است.لاتکس جمع آوری شده از درختان به کارخانه ها منتقل می شود و پس از طی مراحل خشک کردن و فشار دادن ، آماده استفاده خواهد بود.طی فرآیند تولید لاستیک طبیعی برای افزیش مقاومت و پایداری و انعطاف پذیری لاستیک ، گوگرد یا سلنیوم به آن اضافه میشود.

در مقابل لاستیک طبیعی لاستیک مصنوعی قرار دارد که محصولی از نفت است.ترکیبات پایه در لاستیک مصنوعی عمدتا پلیمرهایی هستند که از فرآورده های نفتی سنتز می شوند.لاستیک های مصنوعی خواصی مشابه با لاستیک های طبیعی دارند.لاستیک مصنوعی ، مانند سایر پلیمرها ، از مونومرهای مختلف بر پایه نفت ساخته شده است.

مونومرهای متداول که برای ساختن لاستیک های مصنوعی استفاده می شوند شامل استایرن بوتادین لاستیک (SBR) ، لاستیک نیتریل (NBR) و بوتیل لاستیک (IIR) است.

در حال حاضر ، لاستیک مصنوعی به دلیل داشتن ویژگی هایی چون مقاومت در برابر روغن ، انعطاف پذیری در شدت دما ، مقاومت در برابر ازن و غیره ، به عنوان جایگزینی برای لاستیک های طبیعی در نظر گرفته شده است.

اگرچه لاستیک طبیعی هم یک منبع تجدید پذیر و هم یک ماده بسیار متنوع است ، اما برخی از نیازها با آن برآورده نمی شود.به عنوان مثال ، لاستیک طبیعی در حدود 180 درجه سانتیگراد ذوب می شود ، به این معنی که در برنامه هایی که درجه حرارت ممکن است بیش از حد مجاز باشد ، قابل استفاده نیست.

این امر منجر به طیف گسترده ای از لاستیک های مصنوعی با کیفیت بالا شده است که بطور خاص برای پاسخگویی به نیاز صنایع و بخش های خاص تولید شده اند.

لاستیک مصنوعی کاربردهای گسترده ای دارد ، از لاستیک مصنوعی در صنعت تایر (لاستیک اتومبیل ، هواپیما و دوچرخه) ، کمربند درایو ، شیلنگ ، تجهیزات پزشکی ، مهر و موم ، کفپوش ، تسمه نقاله ، قطعات قالب و ضربه گیر لاستیکی استفاده میشود.

در صنایع لاستیک سازی برای افزایش مقاومت و انعطاف پذیری قطعات لاستیکی از مواد افزودنی شیمیایی استفاده میشود.بسته به مواد شیمیایی مورد استفاده ، محصولات ساخته شده از لاستیک می توانند درجه سختی مختلفی داشته باشند.در نتیجه ، ما هزاران محصول لاستیکی با درجه سختی مختلف در زندگی روزمره خود استفاده می کنیم.